تحمل بی دلیل

سلام

من بعنوان یک انسان میتوانم معاشرینم را انتخاب کنم و با آنان که به من آرامش

حال خوب و اعتماد به نفس بیشتری میدهند معاشرت کنم.آموخته ام و میدانم

عمرم کوتاهتر از آنست که بخواهم و بتوانم کس یا کسانی را که روی اعصابم

هستند و چپ و راست فکر اثبات خودشان یا مچ گیری من یا تخریب و نشان

دادن بر تری خودشان هستند تحمل کنم.یاد گرفتم و بلدم که کسی را که چند

مرتبه به او فرصت دادم و حال دیوانه بازی از خودش نشان داده حذف کنم.

و دلیلی برای ادامه با کسی نبینم دیگر کار تمام است. 2 حکایت دارم.انگار

که باید مثال بزنم ؛ دوستی بسیار قدیمی که در رفتارش تغییر جهت داده بود

بعلت تغییر موقعیتی که پیدا کرده بود.البته من در قبل این آگاهی و حواس را

در روابطم جدی نمی گرفتم. حال که به نوع دوستی خودمان نگاه میکنم متوجه

شدم هیچ چیزی درونش نمانده است.او کس دیگری شده و من هم به هیچ

عنوان تحمل یک همچنین فردی که پر شده از تکبر و ادعا را ندارم.

موضوع دیگر شخصی بود که در ابتدا به او دلبسته شده بودم.او را مهربان و

خواستنی میدانستم و بعد در عمل چیز دیگری بود که دیگر طرح کردنش هم

بی معناست. ولی نتیجه بحث اینکه اگر حس میکنید کسی یا رابطه ای شما

را اذیت میکند و بجای آرامش کلافه تان میکند تعلل بی جاست.تمامش کنید.

نه افراد عوض میشوند و نه بهتر.باور کنید.